Wielki wąż

Klasyczny kryminał, który Pierre Lemaitre, jeden z najlepszych twórców gatunku, napisał do szuflady jeszcze w latach 80. XX wieku. Powieść mroczna i przewrotna, makabryczna, a jednak smakowita. Głośnym i wyczekiwanym wydarzeniem było opublikowanie jej w 2021 roku, z komentarzem Autora. Została przełożona na 10 języków.

Mistrz Lemaitre i Elżbieta Janota stworzyli kapitalny duet autorsko-translatorski. Jest dynamika, zwięzły, ale precyzyjny rysunek postaci, muśnięcie ironii, napięcie i element zaskoczenia, zwłaszcza na koniec. Czyli intrygująca powieść, nieźle skonstruowana i świetnie przetłumaczona. Nie mogła się zestarzeć.

Główna bohaterka powieści, Mathilde, zawsze była profesjonalistką. Jako członkini francuskiego ruchu oporu przerażała innych zimnym okrucieństwem, jako płatna morderczyni dyskretnie i skutecznie wykonywała swoje zadania. Do czasu… Teraz Mathilde nie tylko nie jest już perfekcyjną panią domu, nie do końca panuje też nad zawodowymi zleceniami. Reaguje zbyt emocjonalnie, w dodatku ma poważne problemy z pamięcią. Przekonuje się o tym brutalnie wiele osób. Ale w końcu, jak pisze sam autor: „Dlaczego powieściopisarz miałby obchodzić się z bohaterami łaskawiej niż samo życie?”.