Scenarzysta za pomocą historii o fikcyjnym państwie przedstawia prawdziwe problemy, z jakimi muszą się borykać mieszkańcy Afryki. Bieda oraz ubóstwo, brak podstawowych środków niezbędnych do życia sprawiają, że cały czas stoją na granicy klęski humanitarnej. Apollo pokazuje, że tylko garstka ludzi (i są to zazwyczaj osoby bardzo bliskie dyktatora) żyją w ogromnym przepychu oraz dostatku, a reszta mieszkańców musi praktycznie przymierać głodem. Autor pokazuje, że problem ten jest w zasadzie systemowy i bez zaangażowania innych, bogatszych państw, Afryka nie stanie nigdy na własnych nogach. 

Bardzo ciekawie przedstawia się warstwa mistyczna komiksu. Nie tylko pokazuje tradycyjną, afrykańską kulturę oraz wierzenia, ale nadaje całości zupełnie nowego charakteru. Jest swoistym metakomentarzem do wydarzeń rozgrywanych na kartach komiksu. 

Za rysunki odpowiada Brüno. Stworzył on niezwykle barwne oraz duszne wizualia. Klimat afrykańskiego piekła społeczno-politycznego wręcz wylewa się z tych kadrów. Niezwykle podobało mi się przedstawienie warstwy metafizycznej komiksu. Wszystkie wizualne przedstawienia fetyszy oraz motywu Wielkiej Rzeki dodają całości niepowtarzalnego charakteru.

T’zée. Tragedia afrykańska Apollo i Brüno jest komiksem niezwykle przejmującym oraz chwytającym za sercem. Bardzo sprawnie pokazują mechanizmy władzy i demony trawiące społeczność afrykańską. Nie sposób przejść obojętnie. Gorąco polecamy!