Nikt nie wiedział, skąd dokładnie pochodziła myśl. Opowiadano potem, że nadleciała wraz ze wschodnim wiatrem, który rozpędził burzowe chmury. Krążyła nad archipelagiem, szukając miejsca, gdzie mogłaby odpocząć i zostać na dłużej. Wyspy przykuły jej uwagę, bo w pierwszej chwili wydały jej się bezludne.

Kiedy nad archipelagiem pojawia się myśl, żadne z mieszkających tam dzieci nie spodziewa się, że to początek zmian. Samotne i oddalone od siebie, czekają na coś, co da im nadzieję. Widząc ich smutek i zagubienie, myśl postanawia przyjrzeć się im z bliska. Niespodziewanie staje się ideą, a potem marzeniem…

Opowieść o tym, że choć wiele nas różni, to i wiele łączy. I o tym, że warto budować mosty, bo nic nie zastąpi czasu spędzonego z drugim człowiekiem. Jesteśmy jak krople wody – oddaleni od siebie pozostajemy jedynie małymi kroplami. Dopiero razem tworzymy ocean.

Książka wydana jest w formie leporello. Po rozwinięciu – z jednej strony czytelnik widzi całą opowieść. Druga strona jest mapą, która pozwala podróżować od wyspy do wyspy, obserwując je i dzieci, które je zamieszkują.