założenie jest czysto powieściowe:

spisać życie – autoportret poetki

lecz zrobić to z założenia

za pomocą form niepowieściowych

krótkich i pełnych przemilczeń

a potem czytelnika zaprosić

do niezwykłej gry w sklejanie

życia narratorki z okruchów

jej najintymniejszych doświadczeń:

dojrzewania, miłości i rozstań

rozczarowań i macierzyństwa

trudnych relacji rodzinnych

długiego cienia przeszłości

losu kobiety w świecie

rządzonym przez mężczyzn

zmysłowa i cielesna

niedopowiedziana i bezkompromisowa

nieoczywista i prawdziwa

ta książka jest jak kobieta