Emma dzieciństwo spędziła w klasztorze. Wtedy też przeczytała powieści, które rozbudziły w niej pragnienie życia w lepszym, bogatszym świecie. Choć Karol Bovary nie jest idealnym kandydatem, z małżeństwem z nim młoda kobieta wiąże spore nadzieje. Szybko jednak przeżywa gorzkie rozczarowanie codziennością, a nuda i rutyna pchają ją w ramiona kolejnych kochanków w poszukiwaniu spełnienia. Emma porzuca konwenanse, kreuje swój świat, odległy od realnego, i stopniowo pogrąża się w szaleństwie. Tymczasem jej mąż pozostaje błogo nieświadomy i ślepy na to, co dzieje się z nieszczęśliwą żoną.

Pani Bovary w chwili publikacji wywołała skandal obyczajowy, a po kilku latach została wpisana do indeksu ksiąg zakazanych. Dziś zalicza się ją do najwybitniejszych osiągnięć realizmu psychologicznego w literaturze.

Jedno z najdoskonalszych dzieł poetyckiej fikcji, jakie znamy. [...]. Bez Flauberta nie byłoby we Francji Marcela Prousta ani Jamesa Joyce’a w Irlandii. Czechow nie byłby tym samym Czechowem.

Vladimir Nabokov